کد مطلب:31580 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا خداوند وقتي دو نفر يك گناه رايكسان انجام ميدهند يكي را خيلي عذاب ميكند و تا مرحله مرگ ميبرد ولي ديگري نه؟ مگر بين بندگان و ميزان محاسبه خطاها تفاوتي وجود دارد؟

پرسشگر عزيز; پيدايش سختيها و مشكلات هميشه به معناي كيفر گناه و مجازات الهي نيست، همچنين كه ريزش نعمت الهي بر شخصي به معناي خوب بودن آن شخص نيست. خداوند ميفرمايد فَأَمَّا الاْ ?ًِنسَـَنُ إِذَا مَا ابْتَلَغهُ رَبُّهُو فَأَكْرَمَهُو وَ نَعَّمَهُو فَيَقُولُ رَبِّيَّ أَكْرَمَن # وَ أَمَّآ إِذَا مَا ابْتَلَغهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُو فَيَقُولُ رَبِّيَّ أَهَـَنَن # كَلآبَل لآتُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ;(فجر،15ـ17) اما انسان، هنگامي كه پروردگارش، براي آزمايش، او را اكرام ميكند و نعمت ميبخشد ]مغرور ميشود و[ ميگويد: پروردگارم مرا گرامي داشته است. و اما هنگامي كه براي امتحان، روزيش را بر او تنگ ميگيرد ]مأيوس ميشود و[ ميگويد پروردگارم مرا خوار كرده است، هرگز چنين نيست ]كه شما ميپنداريد[.

ممكن است كسي گناهكار باشد و به علت زياده روي در ارتكاب گناه و بياعتنايي به هدايتهاي الهي، خداوند براي اين كه او را كاملاً نابود كند ابتدا نعمتهاي خود را به طور مستمر بر او نازل كند و سپس در حالي كه او كاملاً غافل است او را ريشهكن كند، فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِي فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَ َبَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّيََّ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوَّاْ أَخَذْنَـَهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُون # فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَـلَمُوا;(انعام،44و45) هنگامي كه ]اندرزها سودي نبخشيد و[ آنچه را به آنها يادآوري شده بود فراموش كردند، درهاي همه چيز ]از نعمتها[ را به روي آنها گشوديم; تا كاملاً خوشحال شدند ]و دل به آن بستند[; ناگهان آنها را گرفتيم ]و سخت مجازات كرديم[; در اين هنگام همگي مأيوس ]و درمانده[ شدند و ]به اين ترتيب[ دنباله ]زندگي[ جمعيتي كه ستم كرده بودند قطع شد. آيه فوق بيان روش و سنت الهي در برچيدن طومار كافران و گناهكاران است.

از طرف ديگر ممكن است خداوند سختيها و مشكلات به فرد گناهكار برساند تا مايه بيداري وجدان و توبه او بشود. فَأَخَذْنَـَهُم بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ;(انعام،42) آنها را با شدت و رنج و ناراحتي مواجه ساختيم، شايد ]بيدار شوند و در برابر حق[ خضوع كنند. همچنين ممكن است بعد از توبه نيز سختيها و مشكلاتي برسد تا آثار وضعي گناه نيز پاك شوند و درجه آن شخص بالا برود.

نكته مهم اين است كه محلِ محاسبه و سنجشِ اعمال، جهان آخرت است، اما دنيا محل آزمايش و تمرين است و در بعضي از موارد و به مقدار كمي جزأ يا كيفر برخي از اعمال داده ميشود، بنابراين ديگراين سؤال باقي نميماند كه چرا خدا بين بندگان در محاسبه ميزان خطاها فرق ميگذارد، زيرا اساساً در اين دنيا خطاها و نيكيها محاسبه و جزأ داده نميشوند. همچنين توجه شود كه تا حد مرگ رفتن و يا مردن، هميشه عذاب نيست بلكه ممكن است براي بعضي رحمت باشد، مثلاً اگر خدا بداند كه زنده ماندن كسي موجب جهنم رفتن خودش يا ديگران را فراهم ميكند، گرفتن جان وي از سوي خداوند رحمت اوست.